جشنواره رسانه های کُردی، جشنواره ای برای رسانه ها و خبرنگاران خودی/ شاهکار ناعدالتی در جشنواره
بعد از ماه‌ها کش‌وقوس‌های بسیار و پس از چند بار به تعویق انداختن‌های بی‌مورد جهت برگزاری جشنواره‌ای به‌اصطلاح به نام نخستین جشنواره رسانه‌های کُردی بالاخره اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کردستان مراسمی را با این عنوان در سنندج برگزار کرد. چرا جشنواره به‌اصطلاح کُردی؟ در ادامه ذکر می‌شود.
اختتامیه جشنواره و نمایشگاه به‌اصطلاح رسانه‌های کُردی روز سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت‌ماه جاری با حضور دربندی مدیرکل مطبوعات و خبرگزاری‌های داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ضیایی پرور مدیرکل دفتر مطالعات رسانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مرادنیا استاندار کردستان، دکتر فرشادان نماینده مردم سنندج، دیواندره و کامیاران در مجلس، خوش‌اقبال معاون سیاسی امنیتی استاندار کردستان، قلعه شاخانی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کردستان، دکتر زارعی فرماندار شهرستان سنندج، صیدی شهردار سنندج و جمع دیگری از مسئولان استانی و شهرستانی در مجتمع فرهنگی هنری فجر سنندج برگزار شد و متولیان نمایشی از توان مدیریتی خود به‌صورت ضعیف و پرحاشیه را به اجرا گذاشتند که خود میزبانان در نحوه مدیریت آن دچار سردرگمی‌شده بودند چراکه سردی مراسم که با استقبال کم اهالی فرهنگ و رسانه و مردم مواجه شده بود سبب شد برنامه اختتامیه بعد از گذشت حدود یک ساعت تأخیر آغاز شود و نبود مدیریت و بی‌نظمی‌های آن تا پایان مراسم در نوع خود یک رکورد جدید به‌حساب می‌آید.
این گزارشی که مطالعه می‌کنید کامل نیست و به دلیل ضیق وقت فقط به مواردی کلی اشاره می‌شود تا خوانندگان و مردم و برای مسئولینی که اگر خواستند شفاف‌سازی صورت بگیرد و پیگیری کنند روشن شود که نا عدالتی و نبود مدیریت واقعی همچنان در این استان تیشه به ریشه فرهنگ و زحمات دلسوزان این دیار می‌زند و عده‌ای بانام ملت و برای کام دولت و منافع خودشان همچنان سبب دلسردی فعالان حوزه‌های مختلف می‌شوند و زمینه تفرقه و دودستگی ایجاد می‌کنند و هیچ برای توسعه و پیشرفت مناطق کردنشین و این حوزه گامی برنمی‌دارند بلکه زمینه‌ساز آسیب و ناهنجاری‌هایی می‌شوند که دود آن به چشم مردم، فرهنگ و جوانان این دیار می‌رود و اگر چاره‌اندیشی نشود لطمات بیشتری را شاهد خواهیم بود برای نمونه مجری برنامه که از چهره‌های ملی و مشهور حوزه گویندگی بودند، به فرهنگ و رسانه کردستان مسلط نبودند و در خواندن جملات کُردی که عناوین بخش‌های مختلف جشنواره بودند به‌سختی دچار مشکل شده بود ولی این‌گونه موارد می‌تواند از موارد حاشیه ایی این یادداشت قرار بگیرد اما چرایی نادیده گرفتن تعداد زیادی از روزنامه‌نگاران و ضایع کردن حق آنان از دلایل نگارش این متن است.
این جشنواره از همان اوایل با حواشی و ابهاماتی همراه بود تمدید چندین‌باره آن و مهم‌تر از آن در ابتدا معرفی فردی به‌عنوان دبیر جشنواره که یکی از خبرنگاران رسانه‌ایی غیردولتی بود اما در کمال تعجب در دقایق پایانی با آشفتگی و بدون مشورت با پیشکسوتان و فعالان این حوزه دبیر جشنواره تغییر می‌کند و یک روزنامه‌نگار ارگانی (دولتی) به‌عنوان دبیر جشنواره تعیین می‌شود و جشنواره‌ای که قرار بود برای روزنامه‌نگارانی که در رسانه‌های کُردی فعالیت می‌کنند با آشفتگی بخش فارسی نیز به آن اضافه می‌شود که در این جشنواره فقط کلمه کُردی در پوستر و در نام جشنواره درج‌شده بود وگرنه با دیگر جشنواره‌های قبلی تفاوت چندانی نداشت و رنگ و بوی جشنواره روزنامه‌نگاری کُردی را مشاهده نکردیم پس نابجا نیست که نام به‌اصطلاح جشنواره کُردی برای آن قید شود چون جشنواره اصلاً کُردی نبود.
در کنار جشنواره، دست‌اندرکاران و مجریان آن عجولانه در لحظات پایانی، نمایشگاهی از رسانه‌های کُردی را هم برپا کردند که بیشتر به یک دکه مطبوعاتی بزرگ و شیک شبیه بود تا به یک نمایشگاه جشنواره کُردی…خدا رو شکر مجریانِ برنامه می‌دانند که دوستان رسانه در استان‌های کردنشین و به‌ویژه کردستان یکی دو بار به جشنواره مطبوعات در تهران و یکی دو بار به جشنواره مطبوعات و فرهنگی اقلیم کردستان عراق سرزده‌اند و معنی و مفهوم و چگونگی نمایشگاه رسانه را می‌دانند و عیب بود باشعور و فهم و زحمات برخی از روزنامه‌نگاران بازی کنند هرچند این دکه شیک مطبوعاتی بیشتر در اختیار رسانه‌ای خاص دولتی قرارگرفته بود.
بیشتر جوایز نخستین جشنواره رسانه‌های کُردی هم به رسانه‌ها و خبرنگاران خودی تعلق گرفت و به‌نوعی این موضوع را مدیریت کردند که هرکسی که حتی از خارج از اهالی رسانه بود متوجه می‌شد که برخی از کسانی که به‌عنوان نفرات برتر بخش‌ها معرفی شدند در این بخش نه فعالیت دارند، نه سابقه‌ای دارند و نه چنین توانی دارند که در گزارش کامل به درج نام و بخش‌های مدنظر و ناحقی‌های که صورت گرفت اشاره می‌شود.
اما سؤال اصلی اینجاست چرا مدیران و مسئولان ما از خبرنگاران غیردولتی و منتقد هراس دارند و صادقانه و قانونی هراس و نگرانی خود را به آن‌ها گوشزد نمی‌کنند و از ترفند و روش‌های غیراصولی و غیراخلاقی برای تنبیه و خارج کردن آن‌ها از گود فعالیت بهره می‌گیرند؟
برای نمونه در این جشنواره خبرنگاران و روزنامه‌نگارانی که بیشتر در رسانه‌های مکتوب فعالیت می‌کنند و به شیوه اخلاقی و قانونی و بر اساس رسالتی که دارند به‌نقد و بررسی موضوعات مهم جامعه به‌ویژه دولت می‌پردازند در این جشنواره جایی نداشتند و آثار آنان در هیچ بخشی پذیرفته‌نشده بود.
جالب است بدانید که مسئولیت برگزاری این جشنواره با خبرنگاران و میرزا بنویسان دولتی بود و کسانی آن را مدیریت کردند که مستقیم به دولت وابسته هستند و از دولت ارتزاق می‌کنند و از حامیان و مبلغین دولت تدبیر و امید» بودند و آن‌قدر ناشیانه مدیریت کردند که حتی در هنگام اعلام نام نفرات به‌صورت سه‌نفری (سه مجری) خود دچار مشکل می‌شدند و دبیر اجرایی جشنواره هم برای اعلام نام نفرات که قبلاً انتخاب‌شده بودند دچار مشکل شده بود.
در بهمن‌ماه سال ۹۴ نیز در دومین جشنواره مطبوعات استان کردستان نیز همین روال و همین شیوه اجرایی شد و متأسفانه دوباره شاهد اجحاف و نا عدالتی در حق اهالی رسانه و روزنامه‌نگاران این دیار شدیم.
جالب است باوجود گذشت چند ماه از انتشار فراخوان جشنواره که بانام جشنواره رسانه‌های کُردی اعلام‌شده بود و چند مورد هم بازنشر شده بود اما درنهایت به‌جای رسانه‌های کُردی، رسانه‌های فارسی هم به جشنواره اضافه شد و به بهانه تعداد کم آثار کُردی موفق به اعمال‌نظر خود شدند تا سیاست‌های غیرمتعارف و غیر مردمی خود را پیاده کنند. در کشور ده‌ها جشنواره مختلف به‌عنوان های مختلف در حوزه رسانه به فارسی برگزار می‌شود آیا سومین دوره جشنواره مطبوعات کردستان برای عموم برگزار می‌شد بهتر نبود و این جشنواره در راستای توجه به زبان کُردی و روزنامه‌نگاری کُردی که خیلی توسط دولت داعیه دفاع و حمایت از آن داده می‌شود برگزار می‌شد جالب و بهتر نبود؟ چون برای رسانه‌ها و آثار فارسی چندین سال است جشنواره برگزار می‌شود!
جشنواره در حالی به پایان رسید که به‌زعم بسیاری از اهالی مطبوعات کمبودها و اشکالات فراوانی بر نحوه برگزاری آن و چگونگی داوری آثار و بعضاً دخالت‌های بی‌مورد در شیوه انتخاب آثار و نشریات مثلاً برتر چالش‌هایی را در بین شرکت‌کنندگان و روزنامه‌نگاران هر چهار استان به‌ویژه کردستان ایجاد کرد.
نمی‌دانم شاید این جشنواره در بی‌نظمی، عدم مدیریت و به‌ویژه در نا عدالتی یک برند ویژه و یک شاهکار فراموش‌نشدنی باشد اما مسئولان دولتی استان کردستان به‌ویژه استاندار محترم و مدیرکل محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی بدانند این‌گونه برخورد کردن باکمال تأسف موجب دور شدن کامل بسیاری از روزنامه‌نگاران و اهالی فرهنگ و رفتن آن‌ها از استان خواهد شد و عواقب خوشایندی را در بر نخواهد داشت.
فساد، فقر، تبعیض و بی‌عدالتی از چالش‌های اساسی کشور است که مسئولان ارشد حکومتی کشور و خود دولت بارها به آن‌ها اشاره‌کرده‌اند اما رطب‌خورده چون منع رطب کند، وقتی خود دولت زمینه نا عدالتی را فراهم می‌کند و اهالی رسانه با نا عدالتی مواجه می‌شوند چه انتظاری از دیگر بخش‌ها خواهد بود.
امیدواریم شفاف برای پیگیری این موارد اقدام و نسبت به احقاق حقوق روزنامه‌نگارانی که نه دولتی هستند و نه وابسته از هر طرف هم مورد هجمه و بی‌مهری قرار می‌گیرند سریعاً چاره‌اندیشی و اقدام مؤثر صورت بگیرد تا فردای این دیار بیشتر به‌سوی تاریکی و ناامیدی سوق داده نشود.
یحیی صمدی/۱۱ اردیبهشت ۹۸-سنندج
منبع: پایگاه تحلیلی خبری پاوه پرس
