شعر نو

قەور قافیە – مووسا نەورووزی

 

نیەزانم چەوەیلد پەڵپ چوە گرتۊ گ پایلد لە شوون خوەێ کڕان و وەلا بردەد.
نیەزانم ئڕا چریکەێ چەوەیلم نەشنەفتی.
نیەزانم کوچگ چارەێ م ئڕا پل خواردە ناو خوڵەکوو.

ئێرنگە هەرچێ کوورپە پەژارەس لە دنیا ساو ماڵ منە قول له بان قول لە ژۊیەر هەڵقم مرکەو دانه.

هڵاڵێیان نیەکەم چەوەیلد چەوەیل ت بۊ گ م کردنه شاعێر.
بەێتەگانێ گ خوەم وە ئرمێس ئێوارە وە ئێواره گوڵ نمێان دام ئێرنگە هانە تەمەێ ڕوژ مردنم یەێ قەورسان قەور ئڕام کەنینه.

ڕاسی لە شووند چوە لە م مینێدنەو،

بڕێ وشەێ نەمزریاێگ لە قین تنا نیەونە شێعر؛

بڕێ وشەێ نەپووڕیاێ گ لە سەر میرات قافیه یەک هەڵوڕن.

خودا ئەزرەتەیل م خوو یانە نەۊن
م تواسم گله وە گلەێ ئەسرەگانم بخەمە بەن بژانگ تنوو بکەمێ ملوانکێ ئڕاد
لە فتراق یە بۊم جاری لە ناو ڕاس قەزەلێ سۊرد بکەم،،
هۊرد وە خوەدەو بوو شاێەد قەور قافیەێ تنیش لە ڕەدیف م بوو…

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

دکمه بازگشت به بالا