خواستم مراتب تقدیر و تشکر خود را از شبکه زاگرس اعلام کنم این شبکه به دلایل مختلف قابل‌تقدیر و تشکر است این شبکه‌ی استانی در راستای خدمت به مردم بومی منطقه از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کند با تلاش فراوان و برنامه‌ریزی دقیق شبکه زاگرس عن‌قریب که ره صدساله در عرض چند سال طی شود.ازجمله اینکه این شبکه مسئولیت سنگینی را در جهت آموزش زبان فارسی آن‌هم از نوع تهرانی‌اش به مردم بومی منطقه برعهده‌گرفته است و در این راه به‌شدت تلاش می‌کند. شبکه زاگرس درانجام این رسالت خطیر حتی از شبکه‌های سراسری ۱و۲و۳ …..جلو زده است به‌قول‌معروف روی دست آن‌ها بلند شده است لذا باید به متصدیان این شبکه آفرین گفت.
این شبکه با به‌کارگیری مجریان زبردستی که فارسی را از تهرانی‌ها هم تهرانی‌تر صحبت می‌کنند طوری که لب‌هایشان را قشنگ غنچه می‌کنند و کلماتی مثل نون جون خیابون ودکون را با زیبایی تلفظ می‌کنند تأثیر زیادی بر مردم بومی داشته‌اند تا جائیکه بیننده یا شنونده گاهی فکر می‌کند دارد شبکه تهران را نگاه می‌کند نه شبکه زاگرس را . یادم هست یک‌بار که شبکه‌ی دوست‌داشتنی زاگرس را نگاه می‌کردم یکی از مجریان که تا حدودی کچل هم هست برای تهیه گزارش به میان عده‌ای از بومیان رفته بود و با لهجه‌ی فارسی تهرانی‌اش چنان کولاکی بپا کرده بود که نگو و نپرس. اما دراین‌بین حتی موش و گربه هائی که در برنامه‌های کودک مثلاً حرف می‌زنند واقعاً دارند خدمت بزرگی به کودکان بومی ارائه می‌دهند تا این بومیان نکند خدائی ناکرده در آینده همچنان بومی باقی بمانند!!!! همین سال گذشته بود که یک ساعت برنامه به زبان بومی (کردی ) از شبکه زاگرس پخش می‌شد به نام …………… .
این برنامه نظر بسیاری از بومیان منطقه را به خود جلب کرده بود و باعث بی‌توجهی به دیگر برنامه‌های شبکه شد و این قضیه مدیران دلسوز شبکه زاگرس را نگران نمود ولی شکر خدا پخش این برنامه فعلاً مدتی است متوقف‌شده است وجای هیچ‌گونه نگرانی نیست آخر مگر می‌شود حاصل تلاش مدیران دلسوز شبکه را با یک برنامه یک‌ساعته بومی بر باد داد.
اما بنده از تدبیر مدیران دلسوز شبکه زاگرس انگشت‌به‌دهان شده‌ام و آن این است که اگر بعضی وقت‌ها برای نمک دادن به برنامه‌های شبکه زاگرس مجبور شدند از این برنامه‌های یک‌ساعته بومی(کردی ) پخش کنند کاری می‌کنند که تداوم نداشته باشد مثلاً دو ماه پخش کنند ده ماه متوقف کنند یا اینکه اگر گاهی مجبور شدند از مجریان بومی استفاده کنند از آنهائی استفاده می‌کنند که هنگام حرف زدن از هر ده کلمه آن‌ها هشت کلمه فارسی و دو کلمه کردی (ببخشید بومی ) باشد که این‌جوری کسی نگوید آقا چرا برنامه بومی و محلی پخش نمی‌کنید.
. اما در این میان شبکه‌های استانی تلویزیونی و رادیوئی بعضی استان‌های هم‌جوار خودمان مثل کردستان وایلام هم چندان بی‌تقصیر نیستند ازاین‌جهت که آن‌ها با پخش برنامه‌های چندین و چندساعته‌ی بومی و استفاده از مجریان بومی و‌پخش برنامه‌های کودک و ورزشی علمی و حتی اخبار با زبان بومی ( کردی ) که حتماً خبر آن‌هم به استان خودمان رسیده است باعث شده‌اند تا توقع بومیان استان خودمان بالا برود و این‌ها هم برنامه‌های بومی بخواهند واینجاست که مدیران با درایت و کفایت شبکه زاگرس باید دست‌به‌کار شوند و به مدیران شبکه‌های استانی دور و نزدیک تذکر بدهند که آقا ما داریم اینجا به نتایجی می‌رسیم لطفاً کار ما را خراب نکنید
و اما در مورد شبکه‌های استانی دور و نزدیک خودمان گویا سوءتفاهمی هم پیش‌آمده است اگر اسمی از فرهنگ بومی برده شده است قرار نیست تقویت فرهنگ بومی استان خودمان باشد بلکه منظور فرهنگ بومی برخی کشورهای دیگر است و این هدف در حال حاضر در شبکه زاگرس با پخش پی‌درپی سریال‌های چینی ژاپنی کره‌ای و هندی…..به‌خوبی در حال تحقق است و مردم ما به‌خوبی سلام‌علیک چینی احترام گذاشتن ژاپنی و آواز خواندن هندی را یاد گرفته‌اند و از این نظر خیلی از برنامه پیش‌بینی‌شده جلو زده‌ایم در پایان بار دیگر باید به مسئولان شبکه زاگرس دست‌مریزاد گفت و تلاش شبانه‌روزی آن‌ها را برای نیل به اهداف عالیه ستود.وسلام
.
.
.
یادداشت‌ها،مقالات و ….. آرا و نظرات نویسندگان خود را بیان می‌کنند و بازتاب دیدگاهی از سوی هساره نیستند.
