شعر کلاسیک

هەڵەبجە – ئەلاموراد جەباریان ( خەمبار )

 

یــــاران دڵــسوز ،  دۊیــه‌تـــــه‌یل دڵپاک

شێــران نــــه‌مـــر ، كــوڕه‌ێـــــل چـالاک

كــــام یــــه‌ك لــه‌ ئیوه‌ ،وه‌هـاران جـارێ

ئـــرمێس واران، لــه‌ چــــه‌و نیــــــه‌وارێ

ئڕاێ ئـــه‌و شــــاره‌ ، چـروه‌گــه‌ێ هێماێ       

چـه‌نی چه‌‌‌ن ساڵـه‌ دۊنم، قــرچ هــــه‌ڵاێ

شارێــــگ ک شـــادی ، هـامێتـه‌ێ خـه‌مه       

هـــه‌ر كـــوو لــێ دۊنی، شــوون سته‌مـه‌

شارێـــگ ک هـــه‌ورێ ، گـــاز خــه‌رده‌ڵۊ             

ئاگـــر نـــــه‌وروزێ ، تــه‌پ و دۊكــــه‌‌ڵـۊ      

شارێــگ نـــه‌رمــه‌واێ ، مێنست وه‌بـــه‌ڵا       

دیــادن لــه‌ هه‌ر كه‌س، رزیــاد چــۊ گه‌ڵا

شارێگ گشت چۊ مه‌ل، له‌رزیان و كـه‌فتن 

گـــه‌وره‌و بۊ چگێیان، له‌ بان خـاک خه‌فتن

خــه‌وێگ ک هـه‌رگز، كه‌س لێ هێز نه‌گرد   

پــا دار و بـێ پا گشت چۊ یه‌ک لـێ مرد

ئـــه‌وه‌ێ هـــه‌وڵ گیان چنگ كوتا له‌ زه‌ۊ           

خـــودا ئــــه‌ێ هــاوار ئاخر گوناێ چه‌ۊ ؟

كام شار دین وه‌ی جوور، دالێ قه‌ڵپه‌نجه‌

بـــاڵ ڕه‌ش مــــه‌رگ ، بێجگه‌ هــه‌ڵـه‌بجه

مه‌گـــه‌ر كه‌سێ مه‌‌ن، خاک بكه‌ێ لاشه‌ێ

تا ئــــڕاێ زوهـــاک ، بـوو وه‌ هه‌ڕه‌شه‌ێ

شارێـــگ ک زاڵــم، وه‌ یه‌ێ روژ لێ سه‌ن

په‌نــج هه‌زار شه‌هێد، چۊ نه‌كه‌ێده‌ی په‌ن

باینــه‌و سه‌ یاران ، هـه‌ر ساڵ ئی وه‌خته‌

ک روژ قــــڕان ، كــورد بــه‌دبـــه‌خــته‌

وه‌ یـــاد پــه‌پووله‌یل ، باڵ سزیاێ ده‌مێ

روشن كـــه‌یم هـــه‌ر كــام له‌ ئیمه‌ شه‌مێ

تا گـــه‌ر جـــارێ تر ، شـــه‌مشه‌مه‌ كوره‌

فكـــر نـــه‌‌كـــه‌ێ تا سه‌ر دنیا وه‌ێ جوره‌

ئــــاخ ئـــه‌ر من خـــه‌مبار، سیه‌ هــاوه‌رم

داخ دارێ ڕوڵــــه‌ێ ، عـــــومـــر خـاوه‌رم

تا روژێــــگ ئـــرمێس پـه‌رده‌ێ هه‌جاوه‌

روحم چـوو گل خـوه‌ێ بێده‌‌نگ له‌و ناوه‌   

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

دکمه بازگشت به بالا