شعر نو
شێعر ” کــــووچ ” لــە بـــرومەنـــد نـــەجـــەفـــی
چید و دماێ چییند
دنیام بیەسه سو گونووژ
تەنگەو تیەریکه و فەرخێ
نەێرێ ئەڕام شەو و رووژ
وەهاره وەلی منم
جۊ وەڵنگ ژێر پا کەتێیگ
بالاێ ت بەرز بی و م
کەم هاوردم نەفەسێیگ
دڵم خوەش بی تنید
ئەو
کەسه ک یه روژه مای
دار پڕ وەڵنگ سەوزێ
شەکەت بیم بچمه ساێ
دڵم رووشن بی هەر جۊ
ئاو کەنیەگەێ “غەسڵان“
ک بار کردێیه پەژارەم
جۊ کووچ سیا ماڵان
رووژگار دەس برد و ئەو
ئاوه ، خاس لیخنەو کرد
خوەش نیشته ژێر پادو
منیش وه یاێ تنەو برد
دەوار سێگم ،
باێەس
کووچ کەم وه خوەش خەیاڵی
عشق,سادگیێگه ک جی
مەنێیه وه رووژگار مناڵی