شێعر کڵاسیک
” م پۊش سووکم ” سەی وەحید میرەبەیگی
خوهزهو شهوێگ دوجاره بیامه مێوانێ
خوهزهو له گیان خهمینم جیا نهۊا گیانێ
له باربار گوڕاێگوڕ -دهوار گیس ڕهشێ-
خوهزهو ک بسرهوێهو…باوشم بوه میلکانێ!
له کام سورمه ڕهژێ چهو ک جۊر شهراوه چهوێ؟!
نه! وهرجه یه ک پهێا بوو ڕهژینه چاوانێ
خوهزێمه ههر که گڕێ مهس له چهو مهسێ بوودن
خوهزێمه ههر که گڕێ سهر بنهێده بان شانێ!
کهسم بی و له دهسم چی… ههناسهسهردم جۊر –
پیاێگ فهقیر ک ئاگر بکهفێه خهرمانێ!
م پۊش سووکم و ئهو واێ وههاره یهێ ڕوژ تێد
گڕێ خڕم دهێ و بهێدهم وه گهردهتۊچانێ…