اول آخر یار
خاونکار به معنای صاحبکار عالم و عید مرنو به معنای تحولی شگرف است تحولی که نگاه را از خشونت و کشتن به نام خدا به سوی صلح و آشتی سوق می دهد و خداوند در این مشی و راه تازه یار و دوست عالم است الله مبدل به حق می شود چون حق در هر جلدی قابل تحسین می باشد و دیگر هیچ قدرتی به نام خدای نادیدنی و خدایی که در آسمانهاست نمی تواند بر زمینی ها رنج و ستم روا دارد آری در بینش یارسان هر کس بر خلاف حق و عدالت حکمی دهد حتی اگر ادعای خدایی داشته باشد محکوم است به ناحق بودن و کسی ملزم به دنباله روی او نیست.
یاران عزیز ، هر چند همه ی ما از مرام یارسان فاصله گرفته ایم و با کمال تاسف بسیاری از ما برخلاف بیا و بس پردیوری ره پیموده ایم عده ای از ما گرفتار خدایان زمینی خود شده ایم و گروهی از ما به پیروی پیران راه گم کرده رو به سوی راه و دینی غیر یارسان کرده ایم غافل ازاینکه یارسان با احترام به تمامی اندیشه ها و ادیان، خود دارای هویتی مستقل است که در پس هزاره ها اندیشه هایی ناب را نه تنها به ما رسانده است بلکه بسیاری از جهان بینی های دیگر از چشمه ی حقیقت یارسان سیراب شده اند.
کرم شاه عالم، فراوان است اما تا بشر خود نخواهد هیچ گاه نظر لطف سلطان شامل حال او نمی گردد همه با هم دست نیاز به سوی شاه عالم دراز نماییم تا عدالت در جهان برقرار گردد و جنگ و عداوت و کینه و نفرت جای خود را به صلح و آشتی و عشق و رداباری بدهد.
مرام یارسان هر چند دین است اما فراتر از دین می اندیشد و یک اندیشه و جهان بینی گسترده است که میتواند شامل تمامی عالم گردد فارغ از هر دین و عقیده ای که شخص دارد میتواند در چارچوب آیین یاری قرار گیرد هر انسانی که در قلبش عشق باشد و معتقد به آشتی و صلح باشد و به چهار اصل راستی ، پاکی ، نیستی و ردا ایمان داشته و عمل نماید در واقع یک یار است البته این آیین برای مسایل دینی خود ارکانی دارد که سرآغاز آن سرسپردگی است ولی در جهان بینی یارسان هیچ محدودیتی وجود ندارد.
تاریخ یارسان هیچ نشانی از کشتن برای اثبات عقیده وجود ندارد و تنها در بزنگاههای تاریخی نهایت تلاش یارسان برای اثبات حقانیتش سر دادن و تسلیم جان است که این ماموریت بر دوش بابایادگار در جامه ها و یا دون های گوناگون است.
اما پیام مرنو بسیار عمیق است و بسیاری از پیام های این رویداد تاریخی هنوز نمایان نگردیده است در واقع مرنو یک عطف تاریخی است که جریان اجتماع را به سوی حق محوری تغییر می دهد در این بینش دیگر ملاحظه ای در کار نیست جم محوری جایگزین فرد محوری قرار می گیرد و انسان در قالب جم مالک سرنوشت خویش می گردد و زن دیگر ملک مرد نیست بلکه زن جایگاهی همسان مرد دارد در این اندیشه قبله جم می شود و همه مشکلات یاران در جم حل میگردد البته با تکیه بر یک قانون کلی و بدون تغییر ، هر چند این آیین دستخوش ناملایمات از اصل خویش فاصله ی فراوانی گرفته است اما با تکیه بر متون خود و نیاز جامعه به صلح و آشتی در نهایت عالم را از زنجیر عداوت و خود خواهی نجات خواهد داد و در عالم عدالت را خواهد گستراند.
با تبریک ایام خاونکار که به نظر این حقیر یک رویداد ساده ی دینی مختص یارسان نیست بلکه یک تغییر جهانی است و باید به آن اندیشید .
