«کـــــەپــــوو » – فـەرهاد عــزەتــیزادە
هساره لە دەم ئێوارگانێگ دۊیەتڵەێگ وەپاێ پەتی وەرەو کۊیە وای. کوچگ هۊردە و دڕگ پاێ زەخم کردۊد، ئەما، لێ ئاگا نەۊ ! هەيە زانس باێە دەو بکەێ. وەرو کام لا؟ خوەييش نەزانس ! دەو کرد و دە و کرد تا لێڵە زەۊ گرت و شەوار، قروژنەک روژ دەر هاورد. شەکەت و ميەنێ، لەبن دار وەنێ خەوێ بردەو.
رووژ بان هڵاتۊد ! دۊیەت لە کزەێ سەرما و لە گژەێ وا ، گاجار تەکان برد و گاجار خوەێ کـۊژەو کرد و وە لچەقوڵی دجاره خەفت.
له خەو بۊ يا خەوەر ، خوەێ نەزانس! هەيه زانس ، مەلێ هاته بان سەرێ و دجا وەت:
– کەپو! کەپو!
ئێکە وە دەنۊک لەشێ خوران و نووڕسه دۊر و دەيشته وەت:
– دۊیەتە دەم رنگينەگە! له بن ئێ دار وەنە چوە کەيد!؟
دۊیەت وەت:
– مەل رەنگين! هەرساڵ دۊنمەد لانەورێزی ! ئڕا ت نيەزانی دۊیەکە چوە بۊ!؟ خوەم ئڕات گشتی ئـۊشم ! لەپسا ، من و داڵگم و مەموژنەيلم خەۊر پەنجە دايمن ! داڵگم ماس کوڵياێ دا پيمان. ريەن هات ئڕا بەرێ و دەنگ زەنگ مل پەس هات، منيش دۊرەو کەفتم تا بنوڕمه ريەن و وەريل، ساوا قاڕ و قۊ کرد! ديم له دۊرا د باڵان شەقە دان لە باڵ و هاتن! لەوراگ خوەر مرێ، هاتن! چۊ داڵە گيژان خڕ خواردن، گل خواردن و چشتێ خسنەو خوار ! ماڵمان ئاگر گرت ! سييە ماڵ قڵ قوێ دامرد! گشتێ مردن ، هه م مەنم و منيش وايم ! وەرو کام لا، خوەميش نيەزانم ! مەلە رنگينەگە ! ت دەردت چوەس ؟ ئڕا چوە هر ساڵ وەهار کەپو کەپو کەيد!؟
مەل هناسێ کيشا و وەت :
– ئەوسا م وەۊگ بۊم ! ئەو دەوره ئاد راسان بۊ، ئيمەيش جور مەردم ريەن و چاروا داشتيم ! وەهار بۊ، زەمين لە ئاو توقياۊد . گوڵەيل ئەو يەک چـڕين ، لە بەرێ ئێواره ، چەن تانچە شير دوشاۊمن، خەسۊرەم وەلما گەنۊ ! وەت:
– تانچەگان ئەوەڵ پڕۊن، ئڵان خاليين، ئێ شيرە ڕشياس. هەرچێ قەسەم خواردم، باوڕ نەکرد.
وەتم:
کەفۊ ! دانيشت ! کەف دانيشێ! باوڕ نەکرد. منيش لە دۊ خوەر چڕيم ئەو خودا! ئەو دەورە دروو کەم بۊ! ئاد راسان بۊ! وەتم خوودا بکرەمە مەلێ، بۊمە مەلێ ! هە چۊ واشە ! وەهاران تيەم هاوار بێ گونای خوەم کيشم ! مەردمان گومان بەن م ئـۊشم کەپو ! دۊیەتڵەێ دەم رەنگين ! لە زەمين ئاگر وارێ ! وايين بێ وەليفەتە! بەو بنيش ئەو بان باڵم تا بوەمەد وەرەو ئاسمان ، بووەمەد ئڕا مولەق!
دۊیەت گڕێ ساکت مەن، بچم نەچم کرد، ميلکان وەجی بيلم و بووام ! يا دجاره کوانێ بکەنم !؟ ئاگر رووشن کردن، تيلا و ميەخ کوتان! گاڕەێ کەو لە کۊیەسان، قاڕەێ وەرک له کووز، زنەی و زنگانی ! چوە باێە کرد ؟ يەێ رووژ تەمام لە خورەتاو داو نسار و لە نسار ئەو خورەتاو ! خێیاڵ چۊ خورە گيانێ سزان و ئەرەق ڕشان و زووانێ لەنگ دا !
دۊیەت هاتەو ئڕا ميلکان. باوش باوش لاوماڵک و تيلە تيلە چيڵگ کوو کرد تا بۊ وە خەرمانێ.
چەوماخ و کوچگاره و قاو دا لەيە کەو!
بوو خوەش قاو هێز گرت. ئاگر زووان وەشان و دنيا بۊ وە رووژ نيمەرو. دۊیەت لە دەور ئاگر شروع کردە دەوين. پڵسک گەوراێگ گرتـۊدە دەسەو. لە تيەريکی شەو زرکەێ چەو گورگەيل چما گونووژ چيیه گيان ئاێەما . لە هەر لاێا و لە هەر پەلێگا ، نۊزە و لۊلەێ گورگ هات. وا دەنگ سمکوو سوارەيل هاورد و گڕێ نەکيشا هيلەێ ئەسپ و شيپەێ ماين وسۊرەێ قاتر وڵات گرتە وەر ! دنيا پڕ لە هەلا هەلاۊ ! لە دۊر دۊرا گوڵتوپەێگ ئاگر ديارۊ و چمان گەردە چۊچان سەر لە کەشکەشان بردۊد و گل خواردو پل خوارد و زووان وەشان وباڵ باڵ تيەريكی شان خالی كرد …