ناسنامە
من دی لەێەو دۊیا
داڵگم وە «عەفرین» چڕم؛
خوەمیش
هەزار ساڵ ورجە لە پێیا بۊنم لفانەێ رووڵەیل بێ دەسڵات «رۆژئاوا» بیمە؛
هەر لەێ باوەتە
ناو بۊچگم
وە زوان ناسنامەگەم گل نیەخوەێد.
ئێرنگە
لە پەل پەل گیس داڵگم
تەناف دارێگ هەڵوەسن و
رووڵەیل بێ تاوانێ
وەگەردێ وە سێدارە بێیەن!
ئێرنگە
دەم داڵگم
وەگەرد پەڕووەیل بەێداخ سووردان
ئڕا هەراێهەر بگرنە چنگ؛
خوەدانیش خاس وە چەو بوون:
ئمجا بـوود «عەفرین» ئڕا هەردەجار
وجاخ کوور بکەید؟!
ئمجا تــۊیەنین هاوار پڕ لە خۊن «عەفرین»
هەر لە قوڕێ سەرەنۊن بکەین؟!
من دی لەێەو دۊیا
داڵگم وە «عەفرین» چـڕم؛
مناڵەگانێ:
(کۆبانی، شەنگاڵ، کەرکووک)
و خوەمیش
هەزاران ساڵ ورجە لە پێیا بۊنم
رێوارێگ لە کۊچەیل «رۆژئاوا» بیمە.
ئێرنگە
ناسنامەیلمان ئاگر بێیەن!
رێوارەگان لە زگ کۊچەیل وڵات، کورتاژ بکەن!
یا ئەگەر لە دەسدان هات؛
چەوەگان مێژوو
وە گەرد کلگەیل سزیاێ ماف مڕۆڤ، کوور بکەن!
ئمجا خوەدانیش ئڕا بانان وە چەو بوون:
ناونیشان کامین گەل
لە گووشەیل مێژوو، نیشتەجا بوود؟!
خێیاوانەیل جەهان
لە نەتەوەێ ئاوارەگان کامین وڵات
وە دیاری مینن؟
یا ماف مرۆڤ
– وەل بان‌چەوی دوودیـێگ وە چەو –
لە نووڕستن وە چەوەیل کامین نیشتمان
سەر خوەێ خەێدە خوار؟!
ئیوە لە بێدەنگی خوەدان وە چەو بوون و منیش
دی لەێەو دۊیا
داڵگم وە «عەفرین» چڕم…
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
از این پس؛
مادرم را «عفرین» صدا می زنم
خودم نیز هزاران سال
پیش از به دنیا آمدنم
همزاد فرزندان روژئاوا بوده ام؛
و از این روست که نام کوچکم
بر زبان شناسنامه ام نمی چرخد.
اینک
از گیسوان مادرم
طنابِ داری بسازید
و فرزندان بی گناهش را
با آن به دار بیاویزید
اینک
دهان مادرم را
با تکه پاره های پرچم سرخ تان
برای همیشه ببندید؛
حال نظاره گر باشید:
آیا عفرین را می توان تا ابد عقیم کرد؟
آیا فریاد خونین عفرین را
می توان در گلو خفه کرد؟
از این پس،
مادرم را «عفرین» صدا میزنم
فرزندانش
کوبانی، شنگال، کرکوک
و خودم نیز
هزاران سال پیش از به دنیا آمدنم
رهگذری در کوچه های عفرین بوده ام
اینک شناسنامه هایمان را به آتش بکشید
عابران را در شکم کوچه ها سقط کنید
یا اگر توانستید
چشم های تاریخ را
با سرانگشتان سوخته‌ی حقوق بشر
کور کنید
و خود آینده را نظاره گر باشید:
نام چه کسی
در گوش های تاریخ، طنین انداز می شود؟
معابر جهان
از نسلِ آوارگان کدام سرزمین
به یادگار مانده اند؟
یا حقوق بشر
– با عینکِ آفتابی بر چشمانش –
از نگاه کردن در چشمانِ کدام وطن
شرمنده خواهد بود؟
شما درخفا نظاره گر باشید و من هم
از این پس
مادرم را فقط «عفرین» صدا می زنم…
هەر بژی جناب جەلیلیان ، لە ڕاس ڕەنگین و دڵتەزن بۊ