شڕۆڤەی شاعر : کاتی خۆی ئەم شێعرەم بۆ کۆبانی نووسیبو
ئێستا تەنها دوو وشەی کۆبانی و عەفرین م گۆڕی
وەختێک بۆ کۆبانیم نووسی تاقمێکی کەم هیوایان وابوو کۆبانی دەتوانێ خۆڕاگر بێ
.
بۆ عەفرین
من هه‌زاران ساڵه له ڕێچكه دام
له گۆمه شینان په‌ڕیوه‌تمه‌وه
له ئه‌نفالان پیاده كراوم
له شنگالان هه‌ڵیانداشتووم
له كۆبانیش قڕ
من به پێچه‌وانه‌ی هەموو دونیا
یێكه‌م
بێزم له داعشی خامۆش
له ئه‌ردوغان
له نیفاق
ده‌بێته‌وه
سه‌د هێنده‌ی دیكه‌ش له ئاوی قوڕاو ماسی بگری ئه‌ی عوقده‌یی
ئه‌وە کوردە و کوڕی ڕەش
فه‌رمانده‌كانم
به‌هارین
ڕه‌نگین
ئه‌خته‌رسان سێره ده‌گرن به چاوی ڕه‌ش و گه‌شیان
سێره‌ی ئومێد
سێره‌ی ناپاڵمین
سێره‌یه‌ك كه ساڵانێ له‌مه‌و به‌ر
لووتكه‌ی ئه‌ده‌بیاتی كورد
له یادگارێكی شیرین دا
ئاواته به‌رزه‌كه‌ی
له گوڵێكی هیوادا پێچاوه‌و
له خه‌ونێكی كه پێتانیه‌وه دیبوو ، ده‌ی دێرا
باوكی قه‌تاره‌ش
قۆڵ ده‌قۆڵی داجۆماڵی ده‌كرد ، به ده‌نگ
عەفرین و
هه‌موو خوشكانی عەفرین
پڕن له ئه‌خته‌ر
له به‌هارین
له‌ڕه‌نگین
هه‌تا توله‌ی وه‌ک ئەردوغانی فاشیست و سەرکردەی داعشییەکان به‌چۆك دابێنن و
جاشەکانیشی بە تەنها گوللەیەک بتۆپێنن
بەڵێ
له ناو كه‌وانه‌ش دا ( عەفرین ته‌نها هێمایێكه)
برای عفرین
من
هزاران سال است کە ادامە میدهم و رو بە راهم
از ” گومە شین ” ها عبور کردەام
در ” انفال ” ها پاهایم را گرفتند
در “شنگال ” ها مرا پرت کردەاند تە درەها
و در ” کوبانی ” ها ژنوساید
من بر خلاف همەی مردم دنیا
اول از هر چیز
چندشم میشود از داعش خاموش
از اردوغان
از نفاق
هزار برابر بیشتر ازین از آب گل آلود ماهی بگیری
ای عقدەایی ” کـورد” بیدی نیست کە با این بادها بلرزد
فرماندەهایم
بهارین
رنگین
اختر سان نشانە میگیرند با چشمان سیاە و پر از شوقشان
نشانەی امید
نشانەای ناپالم سا
نشانەای کە خیلی سالها پیش از این
قلەی ادبیات کورد
در ” یادگار شیرین ” ی
آرزوی بلندش را
در ” گل آرزو ” یی پیچید
و در خوابی کە برایتان دیدە بود
آب و دان ش میداد
پدر مقام و قطار آواز کوردی هم
دوشا دوش او لای روبی روحها را میکرد با نوایش
عفرین و
همەی خواهران عفرین
لبالب اند از
اختر
بهارین
رنگین
تا تولەای همچون اردوغان فاشیست وسرکردەی داعش را بە زانو در بیاورند
و مزدورانش را تنها باگلولەای به هلاکت برسانند
بله
داخل پرانتز هم
( عفرین تنها یک نشانە است )
