من نیگارکێشکم…
دڵم، قوتووە ڕەنگێکی تاریکی تێرە.
لە تاریکیدا هیچ نایبینم و،
بۆ ڕۆشنایی هەڵدەچم.
هەندێک جار ڕەنگی سۆزدارییم دەبێتە سوور و،
دەچێتە نێو چاوەکانمەوە.
هەندێک جار دەبێتە ڕەش وەک گلێنەی چاوەکانت.
بڕێک جار شین دەبمەوە، وەک گوارەی گوێکانت.
نەختێک جار سەوز دەبمەوە، وەک قردێلەی کەزییەکانت.
کەڕەتیوایە مۆر هەڵدەگەڕێم، وەک شەرمنی کوڵمەکانت.
کەڕەتیوایە سپی ڕۆدەچم، بۆ نێو قووڵایی دڵت.
کەڕەتیواش هەیە بە زەردی کپ دەبم، وەکوو کفنی دڵم.
بۆ ئەوەی تاریکی لاببەم و،
دڵم بەسەر ڕەنگدا دابەش بکەم
پەنجەکانم دەکەمە فڵچە و،
نینۆکە تیژەکانم لە دڵم هەڵدەکێشم.
بە پەنجە تووتەی دەستی چەپم
برۆت دەکێشمەوە
بە پەنجە تووتەی دەستی ڕاستم
مژۆڵکت هەڵدەگەڕێنمەوە
پەنجەکانی دیکەشم… ئیشی خۆیان دەکەن
گوناهی دڵم نییە
نە هێزی پەنجەکانم،
ڕەنگەکان… خۆیان دابەش بوون
بوونەتە میواندۆستی پەنجەکانم.
۲۹ / ۴ / ۲۰۱۵ قەڵادزی
